2 Ekim 2013 Çarşamba

Büyü de gel Çocuk!

Dün yine bir arkadaşımın facebookta düğün fotolarını gördüm.Nasıl takıldım ama bakıyorum kızın gözlerinin içine ne anlicaksam fotodan! Bakıyorum anlamaya çalışıyorum ne düşünüyor o an diye.İster istemez kıyaslıyorum kendimle.- Ayy evlenip napcam çok klişee kezban değilim ben-gibi ayaklarım yok daaa. lan ben büyüyemiyorum yaa.Eşşek kadar oldum, kaç yaşındayım hala anamın küçük bebesi gibi hissediyorum kendimi ki yaşıtlarımın kendi bebesi var!!
Annemi zamanında nasıl işlediyse artık beynime,sürekli 'ya hocaya ya kocaya' derdi bana ders çalışmam için.Zaten iyi derslerim daha ne bozuyon piskolojimii bak hocadan ayrılamıom işte kocaya gitmek için! Abarttım okuma olayını.(Sanki ders çalışmaya bayılıo gibi master yapıyorum da. Ben okulda olmayı seviyorum okumayı değil :D neyse o başka mevzu.)
Bu arada asırlardır sevgilim de var yani.Bayadır birlikteyiz yani evlenmeyip de napcan dimii.
Ama işte korkuyorum. Etrafımda evliliği uzun olan insanlara bakıyorum  sanki herşey otomatiğe bağlanmış gibi.Yapılan işler,sorumluluklar,çocuklar...insanlar biraz kendinden vazgeçmiş gibi,özellikle kadınlar sanki daha bir yorgun gibi...
Mesela benim de uzun bir ilişkim var, tabiki ilk zamanlar ki  gibi heycan falan yok ama sevgilimle de enseye tokat göte şaplak olmak istemiyorum yaa.Kuzenim olacak ruh hastası demişti ki ''nezaman çiftler birbiri yanında rahatça osurur,hah işte ozaman evlenmişleridr''OHAA yaa hayvan dedim demesine de!İşlemiş bilincime.Ulen ailem yakmış beni burdan o sonucu çıkardım yalnız.Neyse,
Yani ben evlenmekten değil,evlenince kız arkadaşlarımla aynı  vırvırı yapamamaktan,sadece çocuktan başka konuşacak birşeyim olmamasından,kahvemi alıp sessizce bir yere oturup kafa dinleyememekten,evde sesli hayal kurup dans edememekten-deli bu der adam ayol!-karşımdakileri mutlu etmek için kendimi yormaktan,kocamla artık sevgili olamamktan korkuyorum yaa.
Bu kafayla da nereye kadar yaa :)
Zaten o kozmetik alışverişlerimle aç kalırız yemin ediyorum.Çünkü benim öle bi kafa yapım var şimdi 'amaan onu yiceğime gider şunu şunu alırım''diyip simit yiyip döndüğüm çoktur :)
Bu arada yaşım da 26.Yani evde kalmışlığım falan yok da çocukluk yanım da yok!Kazık kadar oldum kabullenmem gerek :/

1 yorum: